Informowanie osób bliskich o stanie zdrowia pacjenta..

Czy rodzina ma prawo w każdej sytuacji zasięgać informacji o stanie zdrowia pacjenta?

Czy lekarz ma obowiązek informować członków rodziny, bądź też bliskich o zdrowiu osoby bliskiej?

Czy konkubina, przyjaciel może uzyskać informacje o stanie chorego jeśli ten nie może wyrazić informacji o sposobie przetwarzania swoich danych osobowych z powodu stanu nieprzytomności?

Czy dopuszczalna jest forma udzielania informacji o stanie zdrowia przez telefon jeśli rodzina mieszka daleko od szpitala a pacjent jest nieprzytomny?

 Uregulowanie problematyki zasięgania informacji o stanie zdrowia pacjenta uregulował przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Osoby wykonujące zawody medyczne mogą informować osoby trzecie o stanie zdrowia pacjenta w przypadkach określonych w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Na tej podstawie, lekarz ma obowiązek udzielić pacjentowi przystępnej informacji o jego stanie zdrowia, z zebranej dokumentacji, rozpoznaniu, jak również proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych.

Informacji dotyczących leczenia, dających się przewidzieć następstw i ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniach na przyszłoś. Co ważne, informacja udzielana pacjentowi przez osobę z wykształceniem medycznym musi być przystępna, a zatem zrozumiała dla osób nieposiadających wiedzy medycznej.

W przypadku małoletnich pacjentów, prawo do informacji przysługuje rodzicom, choć również osoby co najmniej 16-letnie mogą zasięgać informacji o stanie własnego zdrowia. Osoby młodsze lekarz informuje w zakresie i formie potrzebnej do prawidłowej diagnozy lub procesu terapeutycznego.

Powyżej opisano prawo do zasięgania informacji o własnym stanie zdrowia każdego chorego lub poszkodowanego. Osoby bliskie, jak żona, rodzice, dzieci czy rodzeństwo, nie mogą jednak otrzymywać od lekarza informacji o stanie zdrowia członka rodziny bez zgody samego pacjenta. Zgodę taką można także w dowolnym momencie cofnąć.

W przypadku, gdy pacjent jest małoletni, nieprzytomny lub niezdolny do zrozumienia informacji, lekarz informuje o stanie zdrowia pacjenta osoby bliskie. Są to przypadki, w którym zgoda pacjenta nie jest wymagana. Osoba bliska, w tym konkubina lub przyjaciel pozostający we wspólnym pożyciu może uzyskać informację o stanie zdrowia pacjenta w razie utraty przez niego przytomności. Ogólnie mówiąc to małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, przedstawiciela ustawowego, osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę wskazaną przez pacjenta.

Ustawy medyczne nie regulują zagadnienia sposobu udzielania informacji osobom trzecim. Jeśli pacjent jest dorosły, przytomny i może zrozumieć informacje, a nie wyrazi zgody na informowanie najbliższych o swoim stanie zdrowia, lekarz ma obowiązek dochować w tajemnicy informacje o pacjencie. Możliwe jest udzielanie informacji przez telefon pod warunkiem, że świadczeniodawca ma pewność, iż informacje te uzyskuje uprawniona osoba.

Pacjenci pełnoletni, którzy nie zostali ubezwłasnowolnieni nie posiadają przedstawiciela ustawowego. W takim wypadku lekarz powinien informować również osobę upoważnioną przez pacjenta. Uwaga ta dotyczy zarówno członków rodziny, osób bliskich jaki i innych osób wskazanych przez pacjenta. Lekarz co do zasady nie powinien więc informować osób bliskich, chyba że pacjent upoważni je do uzyskiwania informacji.

Wracając do osób trzecich to ustawy nie przesądzają o tym w jakiej formie informować osoby trzecie o stanie zdrowia pacjenta. W konsekwencji lekarz powinien mieć pewność, że przekazuje informacje osobie uprawnionej. W takim wypadku możliwe jest udzielenie informacji telefonicznie (np. lekarz przekazuje informacje telefonicznie osobie, którą poznał wcześniej w szpitalu i w stosunku do której ma pewność, iż spełnia ona wymagania stawiane osobom bliskim). Trzeba podkreślić, iż na świadczeniodawcy spoczywa w takim wypadku ryzyko poinformowania osób nieuprawnionych, co może skutkować odpowiedzialnością z tytułu naruszenia tajemnicy zawodowej.

ola.